BAKIT
NANALO SI DUTERTE?
Hanggang
ngayon, nagtataka pa ang maraming tao kung bakit nanalo si Duterte?
Bakit siya dinala ng taumbayan? Ano meron siya at nakuha niyang
bigyan siya ng milyun-milyong boto?
Sabi
ng Pangulo, may mga taong tumulong sa kanya. Nguni't totoo, tumulong
upang kumbinsihin siyang manalo, nguni't hindi upang manalo. Iba ang
tumakbo at tumakbo at manalo.
Maraming
mga dahilan kung bakit siya nanalo. Unang una na, disgustado ang
taumbayan sa mga ginawa ng isang pangulo na dala-dala ang pangalan ng
kanyang ama at ina na tinuturing na nag-ukit ng kanilang kontribusyon
sa kasaysayan ng Pilipinas. Si Ninoy ay nagpakita ng katapangan
hanggang sa kahuli-hulihang hibla ng kanyang hininga upang ipaglaban
ang karapatan ng taumbayan na lumaya sa diktaduryang
pamamahala. Si Cory ang nagpatuloy ng laban ni Ninoy na pinatay.
Nakisimpatiya ang taumbayan sa kanya at napanalunan natin ang ating
pinakamimithing kalayaan at naibalik ang ating mga karapatan, lalo na
ang pamamahayag at paga-asemblea sa publiko.
Subali't
pagkatapos ng rehimen ni Cory, walang sumunod na maituturing na
pro-people na mga gawain. Nang manalo si Erap, na tinuturing ng
mamamayan na kakatawanin ang kanyang mga prinsipyo sa pelikula, ang
pagtatanggol sa karapatan ng mga naghihirap, umasa ang taumbayan na
magbabago na nga. Nanumpa pa siya sa Barasoain Church, na isang
makasaysayang simbahan. Subali't naudlot ang kanyang rehimen. At
pumalit si Gloria Macapagal-Arroyo ang bise-presidente noon. Tinawag
nilang People Power 3 ang pagkakapanalo niya, na nagtanggal kay Erap
subali't sa loob-loob ng taumbayan hindi sila kumbinsido dito.
Tinulungan lamang si GMA ni Pangulong Ramos sa pagpapatalsik kay Erap
at sa pagpapanatili ng kanyang pagkapangulo ng niyanig siya ng
kanyang mga opisyales na tinawag na Hyatt Ten na sabay-sabay na
nag-resign.
Nang
manalo si Pnoy, dala-dala ang Hyatt Ten, laban sa manok ni Gloria, na
nagdulot din ng sama ng loob dahil sa mga private partnership program
tulad ng ZTE deal, at nagkaroon ng cordon sanitaire sa paligid niya,
naibalik natin ang ating pag-asang magkakaroon pa rin ng pagbabago
Subali't
mabigat ang loob natin sa administrasyon ni Pnoy. Maraming mga
pangyayari ang hindi natin aakalaing gagawin niya. Una, namatay ang
maraming mga turistang taga Hong Kong dahil lamang sa isang pulis na
nag amok dahil sa tingin niya ay maling demanda sa kanya para
matanggal sa kanyang puwesto. Pangalawa, napatay ang Special Action
Forces 44 sa Maguindanao ng mga Muslim, matapos nilang mapatay ang
kanilang guro sa paggawa ng bomba na si Marwan. Kaakibat nito, mas
pinili pa niyang pumunta sa pasinaya ng isang kumpanya ng kotse sa
halip na samahan ang mga byuda ng SAF 44 na sunduin sa airport ang
mga labi ng mga sundalo, na kung tutuusin ay mga tauhan niya at siya
ang commander-in-chief.
Pangatlo,
ang mga opisyales na napili niya ay hindi nakapagdulot ng magandang
larawan ng “transparency” sa kanyang rehimen. Ang pinuno ng
Department of Budget and Management ay nasama sa mga ibang mga tao na
gumamit ng budget sa maling pamamaraan, yung tinatawag na Program
Development Acceleration Fund. May mga taong nakulong dahil dito
nguni't hindi ito sapat sa mga tao upang iabsuwelto siya sa kanyang
mga pagkukulang.
Pang-apat,
ang pagtugon ng kanyang admiistrasyon sa mga pangangailangan ng mga
nasalanta at namatayan ng mga libu-libong kababayan sa Leyte at ibang
bahagi ng Kabisayaan dahil sa bagyong Yolanda ay tinuturing na malaki
ang naging kakulangan, at may pagtatakip pa sa tunay na bilang ng mga
namatay; at higit sa lahat, kulang sa pagtatasa kung magkano talaga
ang nagasta para sa ikasasalba ng mga taga-Bisaya sa salot na tumama
sa kanila.
Panlima,
nakakalungkot subali't ang kabataan na mag-aaral ay hirap na hirap sa
pagtatapos, hanggang sa may isang batang babae pang nagpakamatay
dahil hindi maka-enrol sa UP Padre Faura dahil kulang ang pambayad ng
mga magulang. Ang UP ay tinuturing na pamantasan ng masa subali't
hindi nito binigyang kahulugan ang bansag na ito. Ang masama pa, dahil sa mahal na pagkain sa UP, ang
UP Church of the Risen Lord ay may pakain sa halagang P10.00 para sa
mga estudyanteng mahihirap (Brackets C, D, and E) sa loob ng UP
Diliman kung saan, ang mga kainan ay isinapribado at ang minimum na
halaga ng isang ulam ay umaabot sa P30 hanggang P80.00. Ang katwiran
ng mga kantina, mahal ang rental sa UP kaya't kailangan nilang bawiin
nito. Dati-rati, ang isang tanghalian sa UP bago isinapribado ang mga
kantina (at nawalan ng trabaho ang mga taong dekada ang binilang sa
pagpapahusay ng pagluto ng masasarap at masustansiyang pagkain para sa mga
estudyante ng UP) ay P30 hanggang P40, at kumpleto na – may kanin,
dalawang ulam, saging at sabaw. Umiiyak ang isang batang babaeng
estudyante na nagsalita sa harap ng tsapel ng UPCRL dahil sa kanyang
malaking pasasalamat ng may makakain siya tuwing katanghalian sa UP
na napakamura na, malinis at masarap pa. At yung isa naman ay
nagkuwentong, kung hindi niya makain ng tanghalian yung pagkain niya
ay inuuwi niya para makain niya sa gabi para may hapunan siya.
Mahalaga
ang busog na tiyan para makapag-isip ng mabuti. Subali't aanhin ang
kaalaman kung kumakalam ang sikmura?
Pang-anim,
hindi niya pinirmahan ang pagtataas ng pensyon ng mga retirado ng SSS
kung saan ang mga opisyales nito ay kumikita ng milyun-milyong salapi
buwan-buwan.
Pampito,
na parang panlilibak sa taumbayan, ang mga sentenariyan ay bibigyan
ng P100,000.00 kung makaabot sila sa idad ng 100 taon. Malapit ka
nang mamatay bago ka mabiyayaan ng pera na maganda sanang gamiting
pangkain, pampabahay, pagpapatuloy ng pag-aaral kung naudlot ito, at
pangliwaliw kung bata-bata pa ang tao. Siyanga pala, akala ko ay isang milyon.
Nais
kong maglista ng marami pang kapalpakan subali't gutom na ako.
Kailangan ko nang mag-almusal.
No comments:
Post a Comment