- Maraming kakampi nina
Marcos ay hindi nagbago ng pananaw tungkol sa ginawang pagkitil ng
kalayaan ng ating mamamayan. Higit na pinapahalagahan nila ang mga
edifisyong itinayo ni Marcos, at hindi ang epekto ng kanyang mapaniil na
pamumuno sa mga pag-iisip at pagkilos ng taumbayan.
- Nagkaroon ng
paghahati-hati, “A yan ay dilawan,”
o kaya “A yan ay loyalista,” kung kaya't walang nagkakaisang
pagtanaw sa People Power Movement.
- Ang mga nagpapanalo ng
People Power ay kumita sa ilalim ng pamumuno ni Cory, at ng mga sumunod na
rehimen. Ito ay isang pagpapabalewala ng tinatawag na pagkakaroon ng tunay
at makabagong kapangyarihan ng sambayanan o People Power.
Bagong Dispensasyon
Ang
pagkakapanalo ni Pangulong Duterte sa eleksyon, bagaman malapit siya sa
pamilyang Marcos ay isang nakakagulat na tunay na kahulugan ng People Power.
Ang taumbayan, 16 milyones ay pinili siya, bagama't ang kanyang mga
pronouncements, mga pagpapahayag ay nagpapakita noong kampanya ng kanyang
pagkiling sa mala-diktaduryang pamamahala.
Ang
pagpayag niya na mailibing si Marcos sa Libingan ng mga Bayani ay isang
malaking pagbabago sa ating kasaysayan sa kung ano ang ating depinisyon ng
isang bayani.
Ang
pagdeklara din niya ng special holiday sa Ilocos para sa ika 100 taon na idad
ni Marcos, ay tuwirang pagkiling niya sa pamilya, at pagkalusaw ng ating ideya
kung ano ang People Power. Hinati niya ang ibig sabihin nito: na ang mga tao sa
Ilocos ay maaaring magkaroon ng sarili nila ng People Power at ideklara ang
isang diktador na bayani at dapat bigyan ng pagpupugay. Samakatuwid walang
pakikiisa ang mga taga Ilocos sa mga nangyari sa ating buong Sambayanan na
iba't iba na karamihan ay nagkaroon ng masamang karanasan noong panahon ng
martial law.
Anong
uri ng kasaysayan ng Sambayanan ang maaari nating maisulat ngayon?
MAKAHULUGANG
PEOPLE POWER
Hindi
tayo dapat mawalan ng pag-asa na mabibigyan nating ng genuine meaning ang
People Power.
Unang-una na, ang ating edukasyon, ang
mga aklat para sa kabataan, ang mga guro ay dapat matimo sa kanilang isipan na
ang pagsaklaw ng mga kalayaan natin, ay hindi dapat mabago. Kailangang idikta
natin na ituro ang Universal Declaration of Human Rights mula kinder hanggang
Kolehiyo.
Pangalawa. magkaroon tayo ng pagsusulat ng mga karanasan
ng taumbayan sa bawat probinsiya, bawat barangay sa kung ano ang tunay na
nagyari sa kanila noong panahon ng martial law.
Sa
aming barangay, ang mga nagtatanim ng kangkong sa mga sapa ay nabigyan ng
pabahay na libre ni Marcos sa Tatalon. Kayan diyan ay malalaman ninyong may mga
nakatira duon na pag-aari nila ang mga lupang kinatitirikan ng kanilang mga
bahay may titulo silang maipapakita.
Pati
ang pananaw ng mga loyalista ay dapat na mailista upang maipakita nila ang pamumuno
ni Marcos.
Kapag
naihinga nila ang kanilang mga karanasan kailangang sundan natin yun ng
pagpapaliwanag na ang bawa't tao ay may karapatang mabuhay na maalwan, at hindi
lamang isa o isang pamilya ang dapat na biniyayaan ni Marcos. Ipaliwanang ang
UN Declaration of Human Rights sa kanila.
Pangatlo, ang mga NGOs ay dapat na maglabas ng
mga pamantayan sa kung ano ang tunay na demokratikong pamumuno, ano ang epekto
nito sa indibidwal at sa mga komunidad, sa mas malaking lipunan.
Ang
mga pribadong NGOs tulad ng Rotary Clubs, Lions International, YMCA at YWCA na
halaw sa mga organisasyong Amerikano ay hindi dapat mangiming ituro ang
kahulugan ng People Power, at magkaroon sila ng patakaran na magpapaangat nito
sa isipan ng bawat kasapi.
Ang
mga NGOs na nabuhay pagkatapos ng 1986 ay puno ng pag-asa subali't dapat ituon
nila ang pananaw sa pagpapaigi ng pangkabuhayan ng Sambayanan lalo na sa
paglansag ng mga batas na nagpapahirap tulad ng EPIRA law.
Pang-apat, magkaroon tayo ng pag-aaral at
pagpapakalat ng mga karanasan ng mga matagumpay na demokratikong bansa.
Panlima, ang pagkakapanalo ni Cory sa
eleksyon noong 1986 at pagbuhos ng suporta para siya ang maluklok ay hindi
mangyayari kung walang partisipasyon ang mga feminista o mga babaeng naniniwala
sa kilusang mapagpalaya para sa kababaihan. Marami ang nagmamaliit dito
subali't sila ay nagkakamali. Si Cory ay hindi tatakbo kung walang suporta ng
kababaihan lalo na't balo na siya. Kailangan niya ng mas malakas na sandalan
para pangunahan ang kampanya. Sinu-sino ang mga pumaligid sa kanya? Unang una
na diyan si Justice Cecilia Munoz-Palma at ang iba't ibang asosasyon ng mga
kababaihan.
Mahalagang
makilala ang naging tinig ng kababaihan ng mga panahon noon at hanggang sa
pangkasalukuyan, sa katunayan.
Panganim, magkaroon tayo ng pag-aaral ng
kasaysayan ng ibang bansa, at ituon natin ang mga leksyon sa kung paano nilang
napapanalo ang demokrasya at kung an-ano ang mga tinatamasang karapatan para
matawag na malaya ang mga bansa.
Pampito, igiit natin na sa lahat ng antas ng
Edukasyon ituro ang pangatlong wika, hindi lamang Ingles at Pilipino ang dapat
natututunan. Ang pagkakaroon ng pangatlong wika ay isang pagbubukas ng isipan
ng kabataan sa buhay sa ibang bansa, hindi para magtrabaho duon kung di para
mapuri natin ang mga pagkakataong naibibigay sa mga mamamayan nila.
Pangwalo, bigyan ng mataas ng budget ang
National Historical Commission upang mapanatili
at mapangalagaan ang mga gusali na magpapakitang siyang mga mata ng mga
kasaysayang nangyari sa ating bansa. Pati mga puno na sandaan na ang taon ay
dapat na inaalagaan pa rin.
Pangsiyam, bigyan natin ng espesyal na budget
ang Departamento ng Edukasyon para isulat ang kasaysayan, at bigyan ng emfasis
ang hindi matuwid na pamumuno, lalo na ang pagkitil sa mga karapatang pantao.
Pangsampu, magkaroon ng mga signboards na maglalaman ng idad sa pagtatayo ng bawat gusali katabi ng kanilang pangalan upang mabasa ng mga nagdaraan. Ang
pagbasa ng taon ay isang batayang kaalaman sa kasaysayan.
Panglabing-isa, Maganda ang ginagawang
pamamahagi ng pera para sa mga taong umabot na sa sandaang taon. Ang kanilang
pananaw tungkol sa kasaysayan ay dapat isusulat din ng barangay, ibigay sa
bawa't ka-barangay, at ikalat sa media.
Panlabindalawa, Magkaroon tayo ng plakard
sa tabi ng matatandang puno para maging mapagkalinga ng katandaan ang kabataan.
Panlabintatlo, magkaroon tayo ng mga
signboards sa kalye kung saan makatatawid ang mga nakatatanda at kung saan sila
makakasakay kaagad. Patawan ng parusa ang mga drayber na hindi magsasakay sa
kanila. Ang mga nakatatanda ang tahimik o hindi tahimik na susi sa paglalarawan ng nakaraan.
Panlabing-apat. Bawa't tisis o disertasyon
ay dapat may historical reference. Hindi puwedeng survey, o testing kaagad.
Kailangan ipakita ang kahalagahan nito sa kasaysayan para magkaroon ng aktitud
at perspektibang historical ang kabataan.
Panlabinlima, magkaroon ng nakatuong
paglalansag ng labor migration. Ito ang nagiging dahilan ng pagkakawatak-watak
ng pamilya, pagkasira ng kasal, at pagsasama ng mga tao. Mayaman ang ating
bansa at maaari tayong kumuha ng tulong sa ibang mga bansa upang mapagyaman ang
ating mga likas na yaman sa ilalim g “soft loans.”
Dapat
ay nagamit ni Cory ang mga benepisyo ng pagpapausbong natin ng People Power
upang makakuha ng mga loans. Subali't sa halip ay pinagpatuloy pa niya ang
pagbabayad sa mga panlabas na utang na hindi naman nakinabang ang taumbayan.
Ngayon,
mahihingi na natin ang tunay na pangungutang, para sa taumbayan, mga dapat
makinabang sa ating pinaglabang People Power, sa ilalim ng taos-pusong
pakikiusap.
WE
are Historical Beings. Hindi tayo nabubuhay sa nakaraan lamang, hindi rin sa
pangkasalukuyan lamang, kundi para sa nakaraan, pangkasalukuyan at
panghinaharap. Kailangang maitimo natin sa ating kabataan na mahalaga ang isang
malawak ng pananaw sa panahon upang maging buo ang ating katauhan.
Ang
mga durugista ay nabubuhay lamang sa pangkasalukuyan kung ano ang magbibigay sa
kanila ng kasiyahan. Hindi nila alintana ang hinaharap.
Malulutas
lamang ang problema sa droga kung ititigil na ang labor migration na
nagpapahina ng damdamin ng mga batang nalululong sa droga. Lumalakas sila kung
nagtutulak subali't hindi na nila mapatid ito. Kaya't ang magpapalakas lamang
sa kanila ay suporta ng isang matatag na pamilya.
Ang pag-aaral ng kasaysayan ay isang panghabambuhay na gawain, hindi lamang sa loob kundi kahit na sa labas ng tahanan. Nasa pag-aaral na ito lilitaw ang iba't ibang uri ng pagkilos ng isang tao, ng mga tao, ng mga komunidad, ng mga bansa. Makikita natin dito ang kahalagahan ng buhay.
Ang taong buhay ay parating naghuhubog ng kasaysayan. At bawa't tao ay makarapatan dito. Ang patay ay wala ng kasaysayang mahuhubog o maisusulat pa.
Ang pag-aaral ng kasaysayan ay isang panghabambuhay na gawain, hindi lamang sa loob kundi kahit na sa labas ng tahanan. Nasa pag-aaral na ito lilitaw ang iba't ibang uri ng pagkilos ng isang tao, ng mga tao, ng mga komunidad, ng mga bansa. Makikita natin dito ang kahalagahan ng buhay.
Ang taong buhay ay parating naghuhubog ng kasaysayan. At bawa't tao ay makarapatan dito. Ang patay ay wala ng kasaysayang mahuhubog o maisusulat pa.
Mahalaga ang kasaysayan sa ating buhay.
Pinalalakas nito ang ating paggagap ng buhay. Hindi tayo alipin ng materyalistikong
mga bagay kapag ganito. Hindi tayo magiging mahiligin sa mga panandaliang
paggamit ng mga gadgets na walang dinadala kundi sakit ng mga mata at ulo sa
sobrang gamit. Hindi rin mapapabarkada agad-agad ang kabataan kapag alam nila
ang kahihinatnan ng gagawin nila sa kinabukasan.
Ang buhay ng bawa't tao ay isang
kasaysayan. Kapag patay na, tapos na ang kasaysayang maaari niyang hubugin.
Kung kaya't habang buhay pa, pasulatin natin ang kabataan ng talambuhay na
siyang magiging dokumento naman ng mga susunod na henerasyon kung paano tayong
nabuhay sa panahong ito.
Kailan pa dapat turuan ang kabataan ng
kasaysayan kundi ngayon na.
Ang pagharap sa kasaysayan ay isang
pagkilala na ang buhay ay kumikilos, hindi static, hindi baog, kundi mayabong.
Pagkilala rin ito na ang sangkatauhan ay mapanlikha at hindi robot, may isip,
damdamin, at kalayaang kumilos.
https://www.pinterest.com/pin/576320083536386033/
No comments:
Post a Comment